Terapia psychologiczna to systematyczne spotkania z psychologiem adresowane do dzieci, młodzieży z problemami adaptacyjnymi, edukacyjnymi i społecznymi, a także trudnościami w uczeniu się, zaburzeniami zachowania czy zaburzeniami emocjonalnymi. Psycholog dba o to, by przebieg spotkania odpowiadał indywidualnym potrzebom pacjenta. W trakcie terapii pacjent przygląda się sobie oraz wraz z terapeutą poszukuje dla siebie alternatywnych, sposobów funkcjonowania i myślenia. Terapia psychologiczna pozwala na zdobycie umiejętności, dzięki którym można lepiej radzić sobie w życiu. Kluczowa jest w niej pełna szacunku i wzajemnego zaufania relacja z terapeutą. Terapia dziecka, w dużej mierze, opiera się na współpracy z rodziną. Istotne są informacje o psychospołecznym funkcjonowaniu dziecka w wielu środowiskach: domowym/rodzinnym, rówieśniczym/społecznym i szkolnym/ edukacyjnym. Niezwykle istotnym aspektem terapii psychologicznej jest regularność spotkań z terapeutą.

Diagnoza psychologiczna to proces, w ramach którego psycholog w oparciu o odpowiednie narzędzia diagnostyczne (wywiad psychologiczny, obserwację, wybrane kwestionariusze i testy) stara się rozpoznać psychologiczne mechanizmy funkcjonowania osoby badanej,  leżących u podstaw doświadczanych trudności i objawów, wyjaśnić pojawiające się problemy. Diagnozować można osobowość człowieka, intelekt człowieka, poziom rozwoju społecznego, rozwój funkcji poznawczych. Diagnoza psychologiczna polega między innymi na odpowiedzi na pytania dotyczące funkcjonowania badanego z uwzględnieniem konkretnych sfer rozwoju, rozwoju intelektualnego oraz zdolności percepcyjnych i motorycznych,  poziomu rozwoju emocjonalnego i ewentualnych zaburzeń w tym obszarze, Po diagnozie psycholog omawia jej wyniki. Jest to również czas na to, by zasugerować możliwe rozwiązania i zaproponować realną pomoc, dostosowaną do aktualnego stanu i potrzeb badanej osoby.

Diagnoza pedagogiczna – ma na celu określenie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz indywidualnych możliwości psychofizycznych dzieci i młodzieży. W tym celu przeprowadza się testy sprawdzające poziom rozwoju umiejętności szkolnych (w zakresie czytania, pisania, umiejętności matematycznych) oraz funkcji percepcyjno-motorycznych (w tym percepcji słuchowej, wzrokowej oraz ich integracji, a także koordynacji wzrokowo-ruchowej) warunkujących przebieg procesu uczenia się. Badanie obejmuje również wywiad i obserwację ucznia podczas wykonywania zadań, stopień zaangażowania, motywację do podejmowania wysiłku. Diagnoza pedagogiczna dotyczy również dzieci przedszkolnych, zwykle w celu określenia poziomu gotowości do podjęcia nauki szkolnej. Poszczególne testy diagnostyczne dobierane są stosownie do potrzeb. Czas oraz ilość spotkań diagnostycznych określa pedagog.

Terapia pedagogiczna: może mieć formę indywidualną lub grupową. Obejmuje działania ukierunkowane na korygowanie i  usprawnianie zaburzonych i opóźnionych funkcji percepcyjno-motorycznych, językowych oraz rozwijanie mechanizmów kompensujących. Działania terapeutyczne mają także na celu kształtowanie prawidłowych technik i nawyków uczenia się. Program terapii opracowywany jest stosownie do potrzeb dziecka po wcześniej przeprowadzonej diagnozie.

Diagnoza logopedyczna
Celem diagnozy logopedycznej jest właściwe rozpoznanie określonego zaburzenia mowy występującego u dziecka. Przewidywany czas trwania badania do 1 -2 h.
Podstawowe badanie logopedyczne obejmuje:

  • badanie rozumienia (sprawdzenie rozumienia nazw przedmiotów, zjawisk, czynności, cech, słów określających stosunki przestrzenne, sprawdzenie rozumienia prostych połączeń słownych i zdań złożonych)
  • badanie mówienia (sprawdzenie czynności nazywania, umiejętności powtarzania, mówienia z pamięci, odpowiadania na pytania oraz ocena spontanicznych wypowiedzi dziecka). Badanie mówienia ma na celu: ustalenie zasobu dźwięków mowy, określenie zasobu słownictwa, ocenę umiejętności stosowania różnych form wyrazowych (odmiany wyrazów), umiejętność budowania zdań. ocenę płynności mówienia oraz takich elementów jak: rytm, akcent, tempo mówienia.

Badanie mowy powinno dostarczyć informacji na temat: czy dziecko rozumie pytania i kierowane do niego polecenia, czy mówi pojedyncze słowa czy zdania, czy wypowiada się chętnie, jaka jest jakość jego wypowiedzi (czy wyrazy są zniekształcane, czy używa poprawnych form gramatycznych, czy mówi płynnie).
Dodatkowo każde badanie poszerzone jest o następujące elementy diagnostyczne:

  • badanie sprawności aparatu mowy (języka, warg)
  • badanie połykania
  • badanie oddechu
  • orientacyjne badanie słuchu
  • badanie pamięci słuchowej
  • badanie płynności mowy.

Terapia logopedyczna poprzedzona jest wywiadem, wnikliwą obserwacją oraz przeprowadzeniem różnych specjalistycznych testów. Na podstawie takich działań, czasami uzupełnianych konsultacjami ze specjalistami, logopeda stawia diagnozę i opracowuje program terapeutyczny.

Celem terapii logopedycznej jest między innymi:

  • usprawnienie motoryki narządów mowy,
  • korekcjawad wymowy,
  • usprawnianie funkcji językowej, oddechowej oraz fonacyjnej, podnoszenie poziomu sprawności języka,
  • budowanie słownictwa czynnego i biernego,
  • wypracowanie alternatywnych zachowań komunikacyjnych,
  • usuwanie zakłóceń procesu porozumiewania się,
  • przywracanie mowy w przypadku jej utraty,
  • wypracowanie alternatywnych zachowań komunikacyjnych
  • usprawnianie funkcji pokarmowych.

Podczas zajęć stosuję różnorodne metody w terapii logopedycznej:

  • masaż logopedyczny,
  • elementy masażu C. Moralesa,
  • masaż Shantala,
  • masaż ręki,
  • elementy symultaniczno – sekwencyjnej metody nauki czytania J. Cieszyńskiej,
  • pedagogika zabawy,
  • terapia ręki,
  • kinestiotaping,
  • logorytmika,
  • trening gryzienia i połykania,
  • logopedyczne ćwiczenia oddechowe, artykulacyjne, słuchowe,
  • oraz wiele innych.

Metody dobieram indywidualnie, zgodnie z możliwościami dziecka / dorosłego.
Terapia logopedyczna może czasem przypominać zabawę z dzieckiem, szczególnie w trakcie stymulowania rozwoju mowy przy jego opóźnieniu. Niestety, zabawą samą w sobie nie jest. Terapia jest pracą: logopedy, dziecka i jego rodziców. Terapeuta dokłada wszelkich starań, aby dziecko było zainteresowane wykonywanymi zadaniami i chętnie reagowało na polecenia. Zdarza się, że zadania się powtarzają pod przykrywką innego działania, szczególnie w terapii wad wymowy. Dzieje się tak dlatego, że potrzeba pracy i wielu powtórzeń tych samych ćwiczeń. Aby dla dziecka nie stały się nudne, realizowane są w różnej formie. Terapeuta mowy działa więc zadaniowo i do tego samego stara się skłonić dziecko. Bardzo ważna jest w tym wszystkim pomoc rodzica, który poważnie traktuje każde wykonywane zadania i całą terapię.

Psychoterapia jest metodą leczenia zaburzeń ludzkiej psychiki. Jest przeznaczona dla osób z rozpoznanymi zaburzeniami zdrowia psychicznego, np. depresją, stanami lękowymi, fobią, obniżonym nastrojem, drażliwością czy doświadczeniem traumatycznych wydarzeń. Psychoterapeuta stara się zrozumieć problemy dzieci i młodzieży, znaleźć ich przyczyny i objąć terapią w zależności od przeżywanych problemów. Psychoterapia ukierunkowana jest na rozwój i wzmacnianie umiejętności psychospołecznych, zdolności do samokontroli, dojrzalszych sposobów prowadzenia komunikacji oraz budowania głębszych i bardziej satysfakcjonujących relacji z otoczeniem. Ma również na celu rozwijanie zachowań adaptacyjnych, umiejętności rozpoznawania przeżywanych emocji oraz rozumienia ich źródeł. Towarzyszy temu praca nad zmianą wzorca wchodzenia młodego człowieka w relacje i sposobu ich przeżywania, a do tego niezmiernie ważne jest zdobycie jego zaufania i zbudowanie więzi w relacji terapeutycznej. Terapia to proces długotrwały, a wypracowywane efekty nie pojawiają się natychmiast, mogą być odroczone w czasie.

Proces terapeutyczny uzyskiwania korzystnych zmian w funkcjonowaniu jest o tyle specyficzny, że wymaga zaangażowania osoby w leczenie. Spotkania odbywają się ze stałą częstotliwością, raz w tygodniu. Rozpoczęcie psychoterapii jest poprzedzone spotkaniem konsultacyjno -diagnostycznym. Po nich następuje ustalenie sposobu pracy i formy terapii.

Spotkania z doradcą zawodowym, który systematyczne diagnozuje zapotrzebowania uczniów na informacje edukacyjne i zawodowe oraz pomoc w planowaniu kształcenia i kariery zawodowej,. Gromadzi, aktualizuje i udostępnia informacje edukacyjne i zawodowe właściwe dla danego poziomu kształcenia. Prowadzenie zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej. Współpracuje z innymi nauczycielami w tworzeniu i zapewnieniu ciągłości działań w zakresie doradztwa edukacyjno – zawodowego. Koordynuje działalność informacyjno – doradczą prowadzoną przez Poradnię oraz wspiera nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno – pedagogicznej.

Konsultacje

Instruktaże

Szkolenia